Let’s talk about change in a very broad perspective. What would you like to change? Is it your hair, your job, your current relationship? We all want change in different aspects in our lives. It is part of our nature I guess. But what about changing a man or a woman? What if you feel that your partner has issues? What if you feel that love does not win the battle of his socks laying around in the house? Are women and men really different species? It just pisses me off big time that I as a women always feel left behind! All my exes (including my ex husband) wanted me to change and I did. Because I thought they would love me more. But every time changing myself wasn’t enough, they wanted more and more change. It hurts me very much to think back at all the issues they thought were ‘wrong’ and it made me feel like I was the one to blame. Due to my therapy I am learning that the things I expect in a relationship are very normal and OK! And my shrink is even telling me that there are guys out there who will love me unconditionally. I don’t want to give up on love and I do think that a little bit of change is fine in a relationship as long as both parties feel happy with it. Personally I would love a guy his socks messing up my house if I would know that he would love me for who I truly am! And guess what,…there are some socks in my bedroom floor 😉
TRANSLATION IN DUTCH
Laten we het eens hebben over verandering in de breedst mogelijke zin. Wat zou jij willen veranderen? Misschien wil je de schaar eens flink door je haardos laten gaan, of misschien wil je veranderen van job of zelfs van bed partner. We willen allemaal wel iets veranderen in ons leven. Het lijkt wel een natuurlijk fenomeen. Maar hoe zit het als je een man of vrouw wil veranderen? Wat als je bepaalde karaktereigenschappen even met een vijl zou willen bijslijpen? Kan de liefde het winnen van de irritatie over de sokken die manlief zorgeloos laat rondslingeren? Zijn wij als man en vrouw nu echt zulke andere wezens? Het verneukeratieve vind ik persoonlijk dat verandering mij altijd bij de keel heeft gegrepen. In al mijn relaties (ook met mijn ex man) was ik de trut die aan het meten en weten was om mijzelf aan te passen, waardoor ik mijn eigen wensen in een zwart gat liet glijden. Persoonlijk dacht ik dat het zo hoorde, dat het de manier was om je partner gelukkig te maken. Telkens maar bijschaven, want er was altijd wel weer iets mis met mij. Meer en meer aanpassingen leidde tot een lege individualiteit. Door mijn therapie leer ik nu langzaam dat er eigenlijk niets mis is met mij! Hallelujah! Mijn wensen en verwachtingen over de liefde blijken gegrond! En volgens mijn lieve shrink bestaan er zelfs mannen die mij onvoorwaardelijke liefde kunnen geven. Er bestaan volgens haar zelfs mannen die van mij zullen houden precies zoals ik ben! Het geloof in de liefde wil ik niet verliezen en een beetje water bij de (lekkere) wijn zie ik als een prima compromis. Zolang beide partijen zich er maar goed bij voelen. Het idee dat een man zijn sokken in mijn huis laat rondslingeren zie ik als een feest, zolang hij mij maar echt laat voelen dat ik de slingers ophang in zijn hart!
People don’t really change, except when initiated within themselves. You can only pretend. And I believe you should not try to change the other. Small things like socks lying around can work, but that should be as far as you can take it. If not, then you just don’t fit as well, since change is hard and I think often works against your long-term self satisfaction. Finding love is not finding an exact match, it is loving most parts of the other and not minding the rest too much. Which is helped by falling in love giving the feeling that those parts appear ‘cute’. 😉
Thanks Ruud! But what if one of the partners is ill? Or both have a depression? Or one has ADHD and the other a depression? What if external issues make it hard to accept the other without change? 😉
Interesting one. I don’t think we can change who we are, or should want to, more that we can slightly curb our reactions. Sometimes in a relationship a person can ask you to change something or be more considerate. The question is, is what they are really asking you to change quintessentially you… sometimes its hard to tell, I guess the best way is the shitty feeling it gives you when someone is asking you to be a little less you. To be honest, in most of my relationships I have never been directly asked to change, more picked at and softly shamed, because for some reason or another there was no acceptance. Love wants for nothing, relationship on the other hand is a whole different ballgame.
P.S about your question about what if there is mental imbalance or physical issues. All these things can be dealt with within a relationship, but it is all a matter of character, and the combination of characters dealing with the process. so it comes down to the same thing at the end of the day. There are as many ways to deal with these things as there are people.
Thanks, food for thought 😉
Helemaal eens met bovenstaande commentaren.
Je mag nooit veranderen omdat je partner het vraagt. Een verandering is enkel OK als je die zelf wilt in de overtuiging dat je dan een mooier mens wordt. Dat kan om kleine (vb. meer opruimen) of grote dingen gaan (vb. je gedrag aanpassen), maar alleen als je dat zelf echt belangrijk vindt. Je partner kan niet meer vragen dan dat je op een bepaald vlak ‘wat harder je best doet’, en dan heb ik het echt over zoiets als kousen opruimen, of bellen voordat je ergens naar toe gaat. In een relatie kies je voor iemand om wie ze zijn, niet omdat je de persoon zou kunnen wringen in een patroon dat je graag hebt.
Een partner die je behoorlijk onvoorwaardelijk graag ziet, het kàn echt (maar vergeet niet, de enige echte onvoorwaardelijke liefde is die tussen ouder & kind). Het is ook mogelijk om 100% zeker te zijn van je relatie en van je partner, maar dat hangt van heel wat factoren af, natuurlijk. Niet enkel van je partner, maar ook van de mate waarin jij twijfelt over relaties of er helemaal durft voor te gaan.
Hoe je hem kunt vinden, die man die je graag ziet om wie je bent, ik weet het niet. Het enige wat je kunt doen is altijd helemaal jezelf zijn, zonder beschermend muurtje om je heen, en je zwakheden durven tonen. Zo ziet een man onmiddellijk welk vlees hij in de kuip heeft, en met welke kleine kantjes hij zal moeten kunnen leven.
You’ll get there!
Everyone is constantly changing. Your personality is like a plant, some parts will wither and die whilst others will flourish. You will be shaped by circumstances and experience, by successes and failures and most importantly by your own choices. Never accept that someone else takes over the control of your life. Even if they want the best for you they’ll use it sooner or later for their own advantage and by depending on them you’ll limit your own personal development. You need to make your own choices, learn from your own failures and grow from your own successes or in the end you’ll regret that you didn’t let yourself live your own life. Just my two cents.
Wees jezelf! Heel simpel; iemand zal je moeten accepteren om wie je bent. Het kan dat het potje niet (meer) op het dekseltje past en dat de een andere verwachtingen heeft dan de ander. Wees dan weg want dan is het not meant to be:). … Wat schrijf je leuk btw Pink Rebel! Succes met je blog.
gewoon voor jezelf gaan, mijn!!!!!!!
mooi dit te lezen ooka ai is eht een verhaal van een tijd terug
inzicht komt vroeg of laat
En ook ik twijfel wel eens aan dingen
zeker als er zo’n verleden terug wordt aangewakkerd…
maar ben nieuw en ontdekkend in “persoonlijke ontwikkeling”
ben er meer en meer van overtuigd dat respect voor eenieder de key is
Dank je voor dit warme bericht! Je hebt helemaal gelijk, respect is KEY!