Money makes the world go round, that we know. We love it and we hate it, because it has the power to create or destroy our lives. During my marriage I lived a life full of money, full of wealth. My (ex) husband always used to say ‘you will never have to worry about money’. And so I didn’t! But the fairy tail ended and the reality kicked in.

There where big financial troubles that I did not know of. I knew my husband had financial challenges, but then he always had these ‘challenges’ because he was always buying properties here and there. So I wondered, how deep did we sink in our Titanic boat? Well, we were sinking pretty quickly… Not only the financial pressure became obvious but also the weakness of our love came to the surface. And I think that was even tougher than the financial struggles we were facing. The truth came out and our Titanic was hiding rock bottom. It was a very scary situation, I lost everything. My whole life shattered. And now, today, more than a year later I am still standing. Without any financial help from my (ex) husband while he’s driving around in his Aston Martin and partying on my favorite island, Ibiza. I wish him all the best of luck and happiness. As once he was the love of my life. But our feeling of live, love and money is so different.

And I have to be honest, yes….he did help me the first year by paying my rent. That was off course very polite, but on the other hand, making me sign for numerous debts is pretty much lame and unrespectful. That has nothing to do with love, but it was a learning curve for me! I will never sign papers again, even if I love the person till death do us part. Last month my situation was so terrible that I had to pay everything in coins, I honestly emptied all my pockets, purses and jackets to see what I could come up with. And I can say that this was the lowest financial situation ever.

Thanks to the help of some dear friends I could eat, drink and still enjoy life. But emotionally it was a slap in the face. Due to all the love around me, all the people who are caring I tried to keep upbeat and grateful for all the small details. Grateful for electricity that is still working because of the cable company who was flexible in the payment of my overdue invoices that I could not solve. Grateful for my brother who wanted to lend his car to me and grateful for friends who bought my clothes and jewelry. It made me appreciate the little things and made me see that the life with my husband was full of luxury but so empty at the same time. I feel (emotionally) very rich and I am very grateful for that! Amen!

TRANSLATION IN DUTCH

We hebben het allemaal nodig, geld! Iedereen heeft er een haat-liefde verhouding mee. Dan hebben we weer te weinig en nooit te veel. Maar als we echt te veel zouden hebben dan moeten we het weer beschermen. Geld geeft macht, koopt je vrijheid en deels je blijheid. Tijdens mijn huwelijk was er een overvloed aan geld, ik begreep er met momenten niets van. Het bleef maar komen, stromen en het voelde alsof de oceaan aan financiële middelen nooit zou stoppen. Mijn (ex) man was altijd aan het kopen, verkopen van grote panden tot luxe keukens. We startten samen het ene bedrijf na de andere op, hij was de financiële beheerder en ik deed het operationele luik. Ons sprookje duurde niet lang, de liefde tussen ons bleek al snel gehandicapt te zijn en de financiële middelen droogde toch op. En zonder dat ik op de hoogte was lag onze Titanic boot ongeveer op de bodem.

Pas op, mijn (ex) man heeft altijd gezorgd dat er luxe was! Maar kennelijk was die luxe overmoedig en sterker nog, overbodig. Na een liefdesavontuur van bijna 8 jaar stond ik op straat, alles weg! Hij bleef wonen in ons immens grote huis vol schulden en ik vluchtte naar mijn vader zonder een Euro op zak. Uiteindelijk (en met tegenzin, dat wel) heeft mijn (ex) man een jaar lang mijn huur betaald en sinds enkele maanden sta ik er helemaal alleen voor. Mijn straatvechtersmentaliteit zorgt ervoor dat ik overleef, terwijl de beelden van mijn (ex) man die feest viert op Ibiza met dikke flessen bubbels mijn ogen pijn doen. Maar tegelijk geeft het mij kracht en inzicht! ‘Nee!’ denk ik, ‘dat heb ik niet meer nodig. Al die dik doenerij is over voor mij’. Hij is zo, het maakt hem gelukkig en dat is absoluut zijn recht! Maar ik wil het gewoon fijn hebben, achterin een busje liggen op een te klein matrasje met de liefde van mijn leven en de wereld ontdekken. Daar springt mijn hart van in de lucht!

Het maakt mij wel verdrietig dat de initiële liefde van je leven je zo makkelijk los kan laten en buiten een jaar huur betalen je gewoon aan je lot overlaat terwijl je samen van de overdaad genoot en terwijl hij mij voor alles heeft laten mee tekenen. De schuldenpot is immens, maar hij feest door en dat druist tegen mijn eigen principes in. Naar de schuldeisers voelt dat voor mij niet erg respectvol, maar dat is mijn mening. Om dan nog maar de pijn in te moeten slikken dat mijn vader gebruikt is in zijn goedheid en op het vertrouwen een berg geld geleend heeft die verdwenen is in de luwte. Papa zijn verdriet is de mijne en dat mijn eigen man dit verdriet veroorzaakt heeft bij mijn vader geeft mijzelf een schuldgevoel. Een schuldgevoel dat bestaat uit naïviteit en uit een meisjesdroom, ik geloofde alles wat mijn (ex) man zei en ik kuste de grond waar hij op liep. Ik voelde mij gedragen dus volgde hem als een trouwe pup!

Sinds ik weer alleen woon heb ik elke eurocent moeten laten tollen, keuzes moeten maken in de supermarkt tussen alle waspoeders en tandpasta’s (wist je dat een redelijk normale tandpasta 3 euro kost!). De lekkere dagcrèmes van Estee Lauder moet ik even laten voor wat het is, terug naar de oude pot Nivea. Het bellen met alle overheidsinstanties is ondertussen ook een specialisatie van mij geworden! Alles betaal ik momenteel af aan de overheid, van belastingen tot zelfs mijn elektra. Maar wat ben ik dankbaar dat elke dag de lichtknopjes nog werken en dat de verwarming mijn lichaam laat genieten. Dat ik vrienden heb die voor mij koken en mij mee op pad nemen.

Wat ben ik dankbaar voor alle liefde om mij heen, voor de mensen die mij laten lachen! Een dankbaar woordje ook voor Mia (mijn meditatie meester) die mijn cursus geld wilde aanvaarden in allemaal losse muntstukken (zelf eurocentjes!). Deze kwamen uit alle handtassen, jassen en spaarpotten die ik kon vinden. Van al die muntstukjes heb ik bijna 3 weken kunnen leven, overal waar ik met de pot geld binnenkwam werd er gelachen maar ook goed op gereageerd. Om de pijn voor mijzelf wat te verzachten noemde ik het een ‘experiment’ voor de blog, maar eigenlijk had ik nies meer en wat dit alles wat er was.

Maar ik bleef lachen en zo kwamen er allerlei lieve geschenken op mijn pad. Een vriendin die mij een volle tank benzine betaalde, de ander die een boel juwelen heeft gekocht en andere die dan gewoon een dikke fles wijn op restaurant voor haar rekening nam.

Wat een geluk dat er zoveel lieve mensen zijn, aan jullie allemaal DANK JE WEL!