Well, well, well,…as you know I had my adventure of flying high in the sky. A full report will follow this week! With live footage baby! But I wanted to share something else with you today, because while I was floating above the clouds I had all these thoughts in my head. My brain got cloudy in a way J All these questions passed my mind; did life fly to fast in my case? Did love pass me by without even knowing it? Were the mistakes I made in life truly mine? Or were they fleeting moments of coincidences? And just when I thought ‘Rebel, let it go….’ The past flew right in front of my face, I saw my country house beneath me… My dream home where I got married and started my future for the rest of my life. The house that made my heart fall apart and made my feelings & trust in love disappear. But then the plain took another angle, and I thought…. Yes, this is how we fly in life. Sometimes we go left than we go right and we never know where we end up. We try to fly as high as we can, because we believe that the higher we go, the more happy we will feel. But as soon as you drop in a ‘Mayday’ crisis you discover that the higher you fly, the harder you can fall. So I felt kind of a relief, whatever happens in this plain will be fine, because I know I am still keeping my feet on the ground! That’s the lesson I learned of my flight in life!

TRANSLATION IN DUTCH

Hemeltjelief, wat was me dat! Zoals je kon lezen op de Pink Rebel blog ben ik flink van de grond geweest. Figuurlijk deze keer! Niet alleen met de handjes de lucht in, maar ook met mijn tandjes! Want ik kan je verklappen dat die stevig op elkaar zaten toen het touw van het zweefvliegtuig ons de lucht in trok! De Efteling is er niets bij! Het volledige verhaal kan je later deze week lezen op de blog met video fragmentjes (jajaja). Maar de ervaring gaf mij ook een andere belevenis. Mijn gedachten gingen mee de wolken in, het werd mistig en wat bedrukkend. Plots begonnen er allerlei wazige gedachten in mijn hersenpan te spelen. Heb ik te hoog gevlogen in mijn leven? Of misschien te snel willen vliegen van links naar rechts? Is de liefde vervlogen voor ik het ooit gezien had? Waren de slechte ervaringen die mij voorbijvlogen puur mijn fout? Of was het een toeval van verschillende elementen die samen uit de hemel kwamen vallen? ‘Rebel, laat het gaan….’, dacht ik. Bam, maar toen kwam het verleden recht binnen gevlogen en kon ik mijn maag in mijn keel voelen. Daar was mijn huis waar ik getrouwd was! Zo onder mijn voeten! Het liefdesnest waar ik oud zou worden met de man van mijn dromen. Tegelijk was het ook het huis wat mijn hart gebroken had en waar mijn leven als een luchtbel kapot was geprikt. Maar door de wending die het vliegtuig plots nam begon ik alles in een verlichtend perspectief te zien. Zo vliegt het leven ons voorbij, als we niet goed opletten vliegen we tegen alles aan wat ons kwetsbaar maakt. Elke vlucht blijft een uitdaging met of zonder een eindbestemming. Hoe dan ook,… hoe hoger we denken te willen vliegen, de immense klap bij een noodlanding is altijd het hardst als je te hoog gevlogen hebt! Dus dacht ik, ook al zit ik in de wolken, toch blijf ik toch met mijn voetjes op de grond! Want dat is wat ik geleerd heb van te hoog te willen vliegen!