Super-nieuw, super-leuk, super, super, super! Alles wat nieuw is vinden we super spannend, super fijn, super lekker en super avontuurlijk (en ja inderdaad, die lijn kan je doortrekken tot de eerste keer tussen de lakens met je nieuwe playmate/playboy-toy)!

Maar wij zijn als verwende wezens ook weer snel iets beu. Echt, sta er maar eens even bij stil! Tegenwoordig wisselen we smartphones  keer op keer in voor de nieuwere versie, omdat het volgens onze maatschappij steeds beter en beter moet zijn. We ruilen alles in voor nieuw en beter (en ja inderdaad, misschien kan je hier de lijn ook doortrekken naar de lovers in ons leven,…. foei!).

Zodra we nieuwe kleding kopen voelen we een euforie, maar die zakt weg na de derde keer dat we dezelfde outfit dragen. Zeker vrouwen hebben hier snel last van, maar de heren vinden hetzelfde lingerie-setje voor de derde keer ook minder sexy,…Toch?

Zo bedacht ik mij laatst dat het toch een verdoemde negatieve eigenschap is die wij mensen bezitten. Getver! Ik betrap mijzelf er namelijk ook vaak op. Zeker met hotels! In het begin wil ik alles ontdekken aan mijn ‘nieuwe, tijdelijke huisje’ tot ik na enkele dagen ineens begin op te merken dat er hier een daar een likje verf mist, of dat er bepaalde zaken niet zijn afgewerkt. Poekedoemme, ik kan mijzelf dan wel voor de kop slaan! Want er zijn mensen die nooit, of amper, in hotels kunnen slapen. Dus wat een gelukzak ben je dan als je daar tussen die donzen-veren ligt te woelen.

Het is bespottelijk want we doen het niet alleen met hotels! Jij en ik zijn ook zo opmerkzaam en kritisch na enkele bezoekjes aan ons favoriete restaurant, onze favoriete winkels, het kersverse huis van je vriend(in),…. Het maakt niet uit, we zijn gewoon te verwend, te bevoorrecht en te negatief! Of is het maar gewoon oer-menselijk? Wat vind jij?