Every family has it’s own traditions with Christmas and so do we. The night before Christmas day we always go to church,….. I am not kidding! This Pink Rebel is actually praying and listening to the preacher and this year my dad and me were singing as well! ‘Hark! The Herald angels sing’,…. well, we were not singing like angels, but at least we were showing the public that we were up for it! Maybe we did sounds like a ‘false birdies gospel guire’,…

And to be honest I really liked this christmass very much! There was not to much ‘blablabla’ but a lot of beautiful chanting. At some point I felt like meditating, I felt so relaxed and peaceful. I wondered if everybody in this church had the same feeling so I looked around and inspected the non verbal communications of my fellow buddies.

But,…nope,…. I did not see cheerful faces! They all looked very concentrated and even constipated! Just as the constipated faces made me feel sad inside my father made a funny remark ‘My God, it is like a soccer game! Just when we are sitting down, they want us to get up again!’. We started laughing so loud that it made us feel like we were little devils. After the mass we poured ourselves a 10 years old whiskey and enjoyed talking about life & love. It was a great kick start of my Christmas this year!

TRANSLATION IN DUTCH

Elke familie heeft zijn eigen tradities met kerst, dus wij ook! Kerstnacht gaan we elke jaar naar de mis, nee…je hebt het niet ‘mis’! Het is echt zo! We gaan dan naar de nachtmis om even stil te staan bij het afgelopen jaar, wat te bezinnen zeg maar. Dit jaar werd het de kathedraal in Antwerpen omdat mijn vader en ik ervoor een hapje gingen eten met mijn oom, tante en mijn twee wilderige neefjes. Na de ondeugende verhalen over Maagden die niet de naam Maria mogen dragen, schuifelde mijn vader en ik de kerk in.

De Rebelse gesprekken aan het diner zorgde ervoor dat er weer ruimte was voor stilte en vergeving. Mijn vader en ik waren netjes op tijd dus we konden de ‘show’ goed volgen, we zaten op de beste rij van het huis! Deze keer was het ook echt leuk want er was vrij weinig ‘blablabla’ over God die van alles schiep en ook over Jezus die in zijn kribbe lag en jaren later kon toveren en over water kon lopen…, je kent het wel. Nee, deze keer was heel veel zang! Leuk! De klassiekers van ‘Nu zyt Wellecome’ tot ‘Nowell, nowell, nowell, nowell Born is the King of Isreal’. Mijn vader en ik gooide onze longen open en begonnen lekker samen mee te ‘bleren’. Het voelde goed, bevrijdend en rustgevend. Ja, ik vond het gewoon leuk! Het kerstgevoel kwam opspelen en ik kreeg al zin om de versiering in mijn huisje voor te bereiden voor het kerstdiner.

Voor het eerst sinds lange tijd had ik er echt zin in! Omdat wij zo lekker aan bleren waren en goed gemutst leken te zijn, dacht ik eens even rond te kijken. Misschien voelde andere gasten in het huis van God zich ook wel zo happy, dan zou dat het levende bewijs zijn dat ik meer om vergeving zou moeten gaan vragen! Maar nee hoor, wat een zure, geconcentreerde gezichten! Bah, ik begreep er niets van….

Net op het moment dat deze geconstipeerde zielen invloed kregen op mijn lichtgevend innerlijk kwam mijn vader met een schitterende opmerking; ‘Tjezus, elke keer als we net weer lekker zitten, moeten we weer gaan staan! Het lijkt wel een voetbal wedstrijd!’. Tja, deze Rebel kon haar lichtgevende lachspieren niet bedwingen en zo stonden we te schuddebuiken midden in het huis van God. Na het verlaten van de kerk hebben we nog een goed glas whisky leeg gedronken. We babbelen over het leven de liefde maar ook over God en zijn zoon Jezus. Over hoe ik niet begrijp dat niemand weet hoe God eruit ziet en dat ik ook niet begrijp dat Jezus beter kon toveren dan zijn papa. Want als God ons heeft gemaakt en alles om ons heen, dan zou hij (of Jezus) toch al het lelijke weg toveren? Hoe dan ook, we kwamen er niet helemaal uit… Maar het zorgde wel voor een vorstelijk kerstgevoel!